hep bir umut
hep bir umutsuzluk ve boşvermişlik
yadsımaya çalıştığın anılar
pencereden uçup giden
geri gelmeyecek düşünceler
mutlak acılar kuşatır her yanımı
ben o sokaklarda büyüdüm
alışığım yokluğa
alışığım boş kümeye
uyku sessizliği değil
ölüm sessizliği çöker her gece üstüme
ruhum ölür.
tek kalırım tek başına
çok hüzünlü bir şarkı dolanır
kulak yolumda.
haykırır sanatçı,
aşıktır,
hissettiğini haykırır sadece
dizleri kanar
ki kan tutar bir yandan
kulağımı tırmalıyor bu notalar
yanan paradoks çevreler etrafımı
istemediğim o yolda yürürüm
istemem,
yürürüm
bilirim ki çıkar beni anlayan,
bir'i.
gülerim,
ağlarım,
mutlu ederim.
derin kanatırım,
derin kanarım,yalnızım,
yalnızlığım.
güneş çok uzak
sonsuzu severim
sonsuz olmayı isterim,
uyurum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder