yok

hürriyet tadındaydı

geç de olsa

sahip olmak.

ana rahmine düşen bebek misali,

umutla.

bir martının haykırışı gibiydi

ki asıl mutlu eden buydu,çılgınca.

büyük bir hiçliğin içini dolduran

bakışlarının sahibi,

gözlerin,

zaten hep burda.

kumdan kale yapabilmenin hazzı

ne kadar enginse,

o denli yandı nemli gözlerim.

hani güneş batmazdı ya

biz dönerdik

kendi etrafımızda,aynen böyleyim işte

başladığım yerdeyim,

yeniden,

hürriyetim,

yok.