ceviz.

yol boyalıydı
sustuk
ellerimiz konuştu
sonra biz
aslında sürekli konuşuyorduk
saydam
belirsiz
özgürdü konuşan bakışlarımız
'tereddüt,
sözlükten silindi o gece
her sayfasında
güven yazıyordu
'sen, başladın orda
dudakların ve
karşısında dudaklarım
sıcak
yangındır bu
bana uçurtma uçurmayı öğret
bu yangınlarda
rengarenk olsun
kocaman
trenlerin ardından koşturalım
ateşimizle
yetişebilirsek gideriz
o nereye giderse
kirpiklerin perde olsun tenime
'ben,i bulsun
susadıkça şarap içelim
hayat yalnızca bize şarkı olsun
ben söylerim
sevişsin söylediklerim
kirpiklerimiz?
onlarda sevişsin,saatlerce
hep birbirlerini aradılar çünkü
sevgili!
kınalısın.kınalım
kilitleri kırılmış bir aşkın
tek varisisin
kına kokuyorsun,mis
yürüyoruz
şimdi
yüzün bende
ömrüm oluyorsun
zamansız
ve tam zamanında
-sev-çalıyorsun
-aşk-söylüyorsun
küçüksün,çocuk
çamurlu kıyafetlerin var
ben yıkarım
beyaz sabun temizliğinde
kırmızı leğenin içinde
ve sen yine mis
yine ömür
cevizden bastonlarımızla
boyalı yollarda
yürüyeceğiz
hiç bir su acımayacak
yara'sız
hicaz şarkılarla tamamlayacağız yolu
dibisin ömrün,
ömrümün.
belki de kirpik ucum
nefes
sen ben ten...




09.07.2009